Prof. dr hab. Bogusław Dopart
Od r. 2003 prof. tytularny, od r. 2005 kierownik Katedry Historii Literatury Oświecenia i Romantyzmu na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Związany również z Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, gdzie kierował Katedrą Literatury Romantyzmu. Zajmuje się historią literatury, estetyką i metodologią badań nad romantyzmem, a także antropologią społeczną literatury i historią kultury XIX wieku.
Jest członkiem Komisji Historycznoliterackiej PAN i Polskiego Towarzystwa Socjologicznego. Należy do kolegium redakcyjnego periodyków „Wielogłos" i „Wiek XIX", współredagował kwartalnik „Universitas". Prezes Krakowskiego Oddziału Towarzystwa Literackiego im. Adam Mickiewicza i przewodniczący Krakowskiego Komitetu Olimpiady Literatury i Języka Polskiego. Należy do Rady Muzeum „Pana Tadeusza" przy Zakladzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu. Był stypendystą Rządu Francuskiego i Uniwersytetu we Fryburgu szwajcarskim, a także opiniodawcą Schweizerischer Nationalfonds zur Förderung der wissenschaftlichen Forschung. Był słuchaczem kursów historycznoliterackich i antropologicznokulturowych na Sorbonie i w École Pratique des Hautes Études w Paryżu, uczestnikiem Seminarium Socjologii Wiedzy prof. Janusza Goćkowskiego. Swe odczyty i referaty naukowe przedstawiał w ośmiu krajach. Autor ponad 200 publikacji, w tym ok. 180 prac naukowych (polonistycznych, antropologicznospołecznych, filmoznawczych, interdyscyplinarnych), także tekstów krytycznoliterackich.
Opublikował książki autorskie: Mickiewiczowski romantyzm przedlistopadowy (1992), Mickiewicza słowa sekretne (1999), Romantyzm polski: pluralizm prądów i synkretyzm dzieła (1999), Poemat profetyczny. O „Dziadach" drezdeńskich Adama Mickiewicza (2002), Polski romantyzm i wiek dziewiętnasty (w oprac. redakcyjnym), Kultura polska 1796-1918 (w oprac. redakcyjnym). Zredagował pięć tomów zbiorowych, poświęconych m.in. Dziadom i Panu Tadeuszowi, zebrał, wraz z Markiem Staniszem (Uniwersytet Rzeszowski), prace naukowe prof. Mariana Tatary. Jest współautorem księgi Lettres Européennes (Hachette 1992; przekład pol. Literatura Europy. Historia literatury europejskiej, 2009) i współtwórcą syntezy okresu romantycznego: Historia literatury polskiej w dziesięciu tomach, t. V: Romantyzm (2003, 2006, 2007). Przygotował wraz z Agnieszką Ziołowicz pierwszą Antologię wierszy polskiego Romantyzmu „I ziarno duszy nagie pozostało" (2006). Redaguje serię naukową Studia Dziewiętnastowieczne (wyd. Księgarnia Akademicka), w której ukazało się dotąd dziesięć tomów
Jako nauczyciel akademicki wypromował stu pięćdziesięciu jeden magistrów i pięcioro doktorów (Daniel Humberto Valsecchi, Monika Stankiewicz-Kopeć, Agnieszka Nietresta-Zatoń, Joanna Czyż-Cieciak, Magdalena Woźniewska-Działak).
